Time flies when you have fun!!

Hoihoi allemaal,

Hier weer een nieuw verslag vanuit Zimbabwe. Eindelijk tijd om weer te schrijven, tis zo druk hier. Maar ik geniet wel volop!! Veel leesplezier!:)

Donderdag 18 april:

Goedemorgen! It’s matchday today!:D Vandaag is het Bevrijdingsdag in Zimbabwe. Zimbabwe is alweer 33 jaar onafhankelijk van Groot-Brittannië. En dat wordt gevierd natuurlijk! We zouden eigenlijk in het stadion een voetbalwedstrijd spelen vandaag. Maar dat ging helaas niet door. Er waren te veel activiteiten in het stadion, en het is niet helemaal veilig voor ons daar. Best jammer, maar dat scheelt wel weer veel zenuwen. Omdat het Bevrijdingsdag was waren we lekker vrij vandaag. ’S Ochtends lekker uitslapen, en daarna richting de stad om even een rondje te lopen en lekker even een ijsje halen. Om 11 uur werden we opgehaald om richting Dangamvura te gaan. Hier speelden we een wedstrijd met het team ‘Faith drive’. Zoals het altijd gaat in Afrika moesten we weer wachten, want de tegenstander had vertraging. Maar die meiden maken het wel gezellig hoor. Ze hebben ons allemaal Afrikaanse dansjes aangeleerd. Zo grappig! Toen de tegenstander eindelijk arriveerde kon de wedstrijd beginnen. Pfoeeehhh, wat was het warm. Het was ook behoorlijk wennen aan andere voetbalschoenen en spelen op een zandvlakte. Toch was het een super leuke ervaring. Emma stond rechtsachter en ik stond rechtsvoor. Het resultaat wass 10-1 en kheb 2x gescoord! :D Ohja, nog een resultaat is een dikke blaar op mn enkel. Maarja, we lopen toch alleen op slippertjes hier dus veel last heb ik er niet van!:p Na de wedstrijd nog even wat foto’s maken, een ijsje en nog een drankje bij het huis van de manager om nog even de overwinning te vieren. Echt een super tijd gehad met die meiden! Uiteindelijk waren we best nog laat thuis, dus ’s avonds was lekker een relaxed avondje voor ons. Morgen weer een nieuwe dag! 

Vrijdag 19 april:

Hmm… vandaag wordt het overdag een lekker rustig dagje. ’s Ochtends vrij en ’s middags richting Chikanga voor de communitysports. Heerlijke middag gehad bij Chikanga, heerlijk het zonnetje op je gezicht, en lekker spelen met de kids. Netbal, voetbal, basketbal. Genieten! Ze kunnen hier trouwens echt zo goed sporten. Bizar!:) Na de communtitysports gingen we richting Sakubva. Emma speelt handbal in Nederland, dus die geeft voortaan iedere vrijdagmiddag handbaltraining. Ik en Jennifer mogen lekker langs de kant zitten en kijken. Haha, lekker ff luieren dus. Heerlijk om gezellig met al die mensen daar de kletsen, ze komen zo vaak naar je toe, gewoon voor gezellig ff een praatje. Volgens mij zijn Zimbabwanen echt de vriendelijkste mensen ter wereld. :P Na de handbaltraining richting huis, lekker even eten en ’s avonds gezellig weer een drankje doen in de stad. Voordat we de stad in duiken moesten we eerst nog even onze tas inpakken omdat we morgenochtend vroeg vertrekken voor een weekend met de straatkinderen. We hebben maar besloten om naar een iets rustigere bar te gaan haha, de vorige kregen we iets te veel aandacht denk ik, dat was ook niet helemaal veilig. Ook vanavond ging Joseph weer mee, samen met Takudzwa, ook een jongen die we hier ontmoet hebben. Bescherming genoeg dus!:) Na een super gezellige avond lekker ons bedje in en snel slapen, morgen is het vroeg dag! Slaap lekkerrr :D

Zaterdag 20 april:

Jaaa, vandaag is het dan zover. Zo veel gehoord over de Nyanga mountains in Zimbabwe, en nu gaan we er eindelijk naar toe. Het is ongeveer 150 km rijden vanaf Mutare. Maar dat hebben we er zeker wel voor over. Zeker ook omdat we op kamp gaan met de straatkinderen van de organisatie Subikai. Ik heb er zo veel zin in! Ook wel een beetje spannend natuurlijk. Na een lange rit door de prachtige bergen van Zimbabwe komen we aan bij een nationaal park. Hier slapen de kinderen in 2 huizen. We hoorden dat de kinderen al naar de Nynagani mountain waren. Dit is 1 van de hoogste bergen in de wereld, wel 2593 meter hoog!! Helaas hadden we geen tijd genoeg om helemaal tot de top te klimmen, dit hebben de kinderen wel gedaan. Wij zijn tot de helft geklommen ong. Dit was al fantastisch!! Wat een geweldig uitzicht. Nadat we met alle kinderen weer veilig beneden stonden reden we terug naar het park. Dit leek net een safaritour!:) Terug op het park werd er besloten dat we eerst even gingen zwemmen in de naturepool. Super gaaf met een mooie waterval erbij. Genieten! Maar waar ik echt nog veel meer van geniet is de gezichtje van de kinderen. Deze straatkinderen hebben echt het weekend van hun leven! Zo mooi om die blije gezichtjes te zien. Helaas is er dit weekend ook iets minders leuk gebeurt. Toen we klaar waren met het zwemmen gingen we nog kanoën. Er was 1 jongen, zijn naam is Alexander en hij is ong. 13/14 jaar. Hij zei dat hij hoofdpijn had en niet zo lekker was. Dus toen wij gingen kanoën lieten we hem achter in de auto. Helaas waren de kano’s niet beschikbaar dus liepen we na 5 minuten alweer terug. Toen de eerste kinderen bij de auto’s aankwamen zagen ze Alexander in onze auto zitten bij het stuur. Hij was helaas aan het stelen. Toen hij ons zag is hij hard weg gerend de bossen enz. in. We hebben hem niet meer kunnen vinden. Waarschijnlijk heeft hij zich verstopt en gewacht tot het donker is en is hij daarna op een taxibusje richting Harare of Mutare gestapt. Omdat wij zo snel alweer terug waren heeft hij alleen het geld van Jennifer kunnen stelen. De telefoons heeft hij gelukkig laten vallen toen hij weg rende. Echt super jammer dat dit moest gebeuren tijdens zo’n leuk kamp. Het is ook ontzettend moeilijk voor de andere straatkinderen. Zeker omdat we ze juist proberen te leren dat ze niet anders zijn dan andere kinderen! Maar nadat dit gebeurde was dat moeilijk voor dek kinderen om te begrijpen. Voor ons was het ook moeilijk te begrijpen, zo’n leuke jongen is het! Ik denk zelf dat het gewoon nood was, deze kinderen moeten vechten voor eten, vechten voor een slaap plaats enz. Ook stelen hoort bij hun leven. Deze kinderen horen gewoon een thuis te hebben, naar school gaan, normaal eten. Ook deze kinderen verdienen dat!! Nadat we aangifte hebben gedaan bij de politie reden we weer terug naar het park. Gelukkig is het nog gelukt om de sfeer weer terug te krijgen in de groep, dus ’s avonds hebben we gezellig ge-BBQ’ t en rond het kampvuur gezeten. Je merkt nu pas echt hoe erg kinderen een thuis nodig hebben. Ze konden geen aandacht genoeg krijgen de kinderen. Er was ook een klein jongentje, ik denk 8 jaar. Zijn naam is Loyd. Hij kwam elke keer bij me knuffelen, en op schoot zitten. Zijn ouders zijn allebei overleden, en verder heeft zijn oma geen geld om voor hem te zorgen. Je merkt echt aan dit soort dingen dat deze kinderen zo veel liefde en aandacht tekort komen. Ik voelde me gewoon een beetje een grote zus voor ze. De jonge kinderen kunnen ook geen Engels, dus dan communiceren we gewoon door gebaren. Gekke bekken trekken enz. haha, ze konden er geen genoeg van krijgen. Maar snel naar bed, morgen alweer de laatste dag voor de kinderen, en dan moeten ze helaas weer de straat op. Slaap lekker!


Zondag 21 april:

Goedemorgen Nyanga mountains! Laatste dagje tussen deze prachtige bergen. Het is echt genieten hier. Zo fijn dat we samen met de straatkinderen hiervan mogen genieten! Vanochtend beginnen we met een heavy breakfast zoals ze dat hier noemen. Bleeeehh, dat bestond dus gewoon uit: kip van de bbq, aardappelen, soep, brood en ei. Maarja, ik eet natuurlijk netjes mn bordje leeg. Brrrr, dit doe ik nooit meer. Ondertussen even naar de kapper, haha, de kids vinden ons haar fantastisch. Ik weet niet hoeveel vlechtjes en knopen en staartjes in mn haar hebben gezeten, maar de kids hadden het in ieder geval naar hun zin, en ik lag ook wel lekker in het zonnetje. ‘Your hair is so soft’, lieverds zijn het!!:D Ze kunnen ook zo ontzettend lang met een ballon spelen, in Nederland zijn de kinderen het al zat na een paar minuten, maar hier spelen ze uren met een ballon joh.! Nadat de huisjes helemaal opgeruimd en schoon waren gingen we alsnog kanoën. Prachtig om te zien, de kinderen hadden nog nooit in een bootje of iets gezeten dus hadden de tijd van hun leven, sommige vonden het ook wel eng hoor. Na het kanoën gingen we uit elkaar. Wij wilden namelijk nog heel erg graag de watervallen van Nyanga zien, en de kinderen waren hier al geweest. Nadat we ze allemaal blij hebben gemaakt met een stoere pet gingen we uit elkaar. Gelukkig zien we de kinderen dinsdag weer!
Toch ben ik super blij dat we naar de watervallen zijn gegaan hoor. Wat was dit super mooi zeg!! Het lag bij een klein dorpje. En nu voelde ik met helemaal Afrikaans. Er stonden hier nog allemaal stenen ronden huisjes met punt daken van riet. (precies als jou surprise met sinterklaas Luuk!!) Echt een leuk dorpje. Er kwamen gelijk ook 2 meiden en een jongen naar ons toe om ons te begeleiden naar de watervallen. Super leuk! Toen we bij de waterval aankwamen moesten we helaas al snel weer terug, het werd donker, en het was heel erg benauwd weer. En ja hoor, we waren nog geen minuut op de terug weg klimmend over de rotsen en het begon te storten van de regen. En of je het geloofd of niet, ik heb nog nooit ZO erg genoten van een regenbui! Ik vond het wel wat hebben haha. Op mn slippertjes, in mn shirtje en korte broek, klimmend over de rotsen door een warme tropische regenbui in een leuk Afrikaans dorpje. Super gaaf!! Bij de bus aangekomen even omkleden achter in de bus, ach, je ziet ze toch nooit meer haha! Daarna terug huis, en thuis aankomen in een schoon warm bad en lekker mn bedje in. Super moe in mn bedje liggen en niet kunnen slapen. We hoorden van de organisatie dat de straatkinderen onder de brug slapen, en die brug is nog geneens 100 meter van ons huis af. Wat lag ik met een rotgevoel in bed! Zulke lieve kinderen! Het liefst wilde ik naar ze toe rennen en ze allemaal eten geven en in huis nemen, iedere avond weer!! Maar je weet dat dat niet de optie is om ze van de straat te helpen. Je moet het proberen te relativeren, moeilijk!! Maarja, morgen weer een nieuwe dag! Sweet dreams!

Maandag 22 april:

En zoals bijna iedere morgen worden we weer heerlijk wakker met een prachtig uitzicht en zonnetje! Super! Vandaag is gelukkig een rustige dag, dat konden we wel even gebruiken, dit weekend was best hefitg! We werden om half 10 op gehaald door Joseph voor de normale maandagochtend meeting met alle sportleiders als altijd. Even de vorige week besproken, en besproken hoe we alles deze week gaan doen. Dat is ook weer geregeld. Na de meeting tijd voor boodschappen, lekker even de stad in. Mutare is zo’n leuke stad!:) Na de boodschappen nog even lunchen en daarna weer snel richting de minitaxi’s om naar township Sakubva te gaan. Heerlijk mn talentjes weer een voetbaltraining geven, daar geniet ik echt van!!:D

Na de training lekker naar huis, skypen met mn lieve fam, en nu schrijven. Bijna klaar gelukkig, ik ben veel veeeel te moe, ik ga dus maar stoppen mensen. Volgens mij is het ook wel weer lang genoeg. Ik wil nog veeeel meer aan jullie vertellen, maar dan wordt het echt te lang!

Tot snel!

Groetjes en veel liefs vanuit Afrika!:)